라틴어 문장 검색

Deinde ab Aprile medio usque in solstitium iterandi, tertiandique Septembri circa aequinoctium;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 4장 9:2)
Riguis locis utrumque recte ab solstitio seritur, siccis ultima parte mensis Augusti vel prima Septembris.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 10장 23:4)
Nam post solstitium cum terra aestibus hiat, curandum est, ne per rimas sol ad radices arborum penetret.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 9장 12:6)
quia magis ad rem pertinet, ut ante aestivum quam hibernum solstitium convalescat:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 3장 11:4)
Plerique tamen etiam ab aestivo solstitio non putant bonam pullationem, quod ab eo tempore etiam si facilem educationem habent, iustum tamen non capiunt incrementum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 9:1)
item serotini pulli, qui ab solstitio nati capere iustum incrementum non potuerunt.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 24:5)
Februariis vel Martiis usque ad solstitium, quod fit ultima parte mensis Iunii.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 14장 4:3)
Ab exortu Vergiliarum ad solstitium, quod fit ultimo mense Iunio circa octavam partem Cancri, fere examinant alvi:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 5:1)
Tumque per- acto solstitio usque ad ortum Caniculae, qui fere dies triginta sunt, pariter frumenta et favi demetuntur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 5:3)
Nec me fallit Hipparchi ratio, quae docet solstitia et aequinoctia non octavis sed primis partibus signorum confici.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 12:3)
Incolumi Rhodos et Mytilene pulchra facit quodpaenula solstitio, campestre niualibus auris,per brumam Tiberis, Sextili mense caminus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1111)
sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia, his armis illa quoque tutus in aula.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV39)
Ipsos quoque λύκους a λύκῆ, id est a prima luce, appellatos quidem putant, quia hae ferae maxime id tempus aptum rapiendo pecori observant, quod antelucanum post nocturnam famem ad pastum stabulis expellitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 41:1)
Sagittarum autem nomine non nisi radiorum iactus ostenditur, qui tunc longissimi intelleguntur, quo tempore altissimus sol diebus longissimis solstitio aestivo conficit annuum cursum, inde Ἑκηβόλος et Ἑκατηβόλος dictus, ἕκαθεν τὰς ἀκτῖνας βάλλων, e longissimo altissimoque radios in terram usque demittens.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 60:1)
Cum enim sol in signo Cancri aestivum solstitium facit, in quo est longissimi diei terminus, et inde retrogressum agit ad diminutionem dierum, Pythius eo tempore appellatur, ὡς πύματον θέων, ὅ ἐστι τὸν τελευταῖον δρόμον τρέχων.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 61:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION